De welig tierende Vinca minor en hortensia

De Vinca minor, ook wel de Maagdenpalm genoemd, steekt mijns inziens echt met kop en schouders boven de rest van de tuinplanten uit, wat een plaatje. Het is echt mijn favoriete plant, kan je wel stellen, de Vinca minor heeft namelijk iets wat mij betoverd heeft. Het is vroeger al begonnen overigens, deze voorliefde. Mijn grootmoeder had de Vinca minor namelijk ook in haar tuin en aan het zijn en leven in die tuin heb ik vele goede herinneringen. Mijn oma overleed toen ikzelf een jaartje of tien was, en mijn herinneringen van voor die tijd lijken dus bevroren te zijn in de tijd en daarom zijn ze heel intens. Ik denk dat je het je misschien wel kunt voorstellen, immers als je er jaren later nog blijft komen, worden al je vroegste herinneringen overschaduwd door dat ene gegeven, worden al die oudere herinneringen als het ware uitgewist of overspoeld door nieuwe ervaringen. Aangezien dat bij mij niet het geval is geweest en ik in een duidelijke periode die echt afgebakend is geweest herinneringen heb aangemaakt, zijn die me ook extra scherp bijgebleven. Zo wist ik een jaar of tien geleden, toen ik zelf de Vinca minor nog niet in mijn achtertuin had staan, nog precies hoe die plant rook, kon ik het me zo nog voor de geest halen. Ik heb altijd goede herinneringen aan zowel mijn grootmoeder als haar altijd levendige tuin gehad, met die kenmerkende blauwe bloemetjes van haar. Zelf ben ik meer van de hortensia, die vind je bij mij dan weer overal terug. Mijn lievelings hortensia is die in mijn achtertuin, naast de Maagdenpalm, die combinatie is echt perfect. Ik ben nog steeds van mening dat de hortensia het goed blijft doen, en ook gewillig is bij mensen. De hortensia blijft toch wel bekend in het Nederlandse straatbeeld, daarom hou ik zo van mijn hortensia en mijn vinca minor.